Mały poradnik restauracyjny

Cechą charakterystyczną kuchni Azerbejdżanu jest to, iż znaczna część dań jest pracochłonna, a pewne dania są bardzo pracochłonne. Nie należy się dziwić, jeśli w restauracji na niektóre zamówione dania przyjdzie trochę czasu czekać. Są dania które trzeba zamawiać kilka godzin wcześniej, klasycznym przykładem jest plov. Dlatego tradycyjnie, w oczekiwaniu na główne danie, zamawia się przystawki – świeże pomidory, ogórki, ser, kiszone warzywa i owoce, qatıq, talerz świeżych ziół, sałatki. Wszędzie do posiłku podawany jest chleb.

Różnorodność klimatu i bogactwo przyrody sprawia, że kuchnia Azerbejdżanu jest zróżnicowana. Różni się nie tylko kuchnia regionów. Można również spotkać się z tym, iż ta sama potrawa może być inaczej przyrządzana, zależnie od regionu. Bywa, że niektóre dania regionalne jednego regionu rzadko można znaleźć w restauracjach innych regionów Azerbejdżanu.

Wygląd restauracji nie przesądza o jakości jedzenia. Bywa, że niepozorne lokale oferują doskonałe i bardzo smaczne dania. Na ogół większe restauracje, oprócz głównej sali, posiadają kabinety (az. kabinet), oddzielne pokoje gdzie można zasiąść w swoim gronie, czasem są to oddzielne domki.

W lecie popularne są letnie restauracje, gdzie ludzie lubią posiedzieć na odkrytym powietrzu, wśród przyrody. Wiele takich restauracji znajduje się zwłaszcza w górach, często są one położone w malowniczych miejscach. Są to jednak, jak z samej nazwy wynika, restauracje sezonowe i jeśli latem w takich miejscach jak Qəçrəş koło miasta Quba, czy przełęcz Ağsu, prawie co krok można napotkać czynną letnią restaurację, to w chłodnej porze roku praktycznie wszystkie one są zamknięte.

Osobną pozycję wśród wszystkich lokali zajmują Şadlıq Sarayı/Şadlıq Evi – dosłownie „Pałac/Dom Uroczystości”, które zaczęły się pojawiać w latach 90-tych ubiegłego wieku. Pełnią one przede wszystkim rolę domów weselnych, choć zarabiają też na urządzanych w nich innych uroczystościach i bankietach. Najbardziej okazałe bakińskie domy weselne to prawdziwe pałace, mające bardzo bogate wnętrza, swój sztab obsługi, kucharzy, kelnerów, najnowszą aparaturę, studio fotograficzne z fotografem, studio filmowe z kamerzystami, swoje limuzyny. Niektóre posiadają kilka sal i mogą organizować po kilka wesel jednocześnie. W największych salach bywają wesela nawet powyżej 500 osób. Şadlıq Sarayı/Şadlıq Evi służą również jako restauracje, ale nie oczekujmy tam przygód kulinarnych, bowiem oferowane w nich menu nader często są podobne do siebie.

Spora część restauracji nie posiada karty menu z cenami dań, na prowincji jest to dość częste zjawisko. W takich lokalach należy przed zamawianiem dowiedzieć się o cenę danego dania. W tańszych restauracjach bywa że kelner przynosi oddzielnie na tacy przystawki i pyta się czy chcemy coś z nich wybrać.

Jeśli w restauracji zamawiamy alkohole importowane, bardzo często są one wyraźnie droższe od alkoholi azerbejdżańskiej produkcji. Niekiedy zdarza się, że importowana wódka czy wino są nawet kilkakrotnie droższe od miejscowych.

Udając się do restauracji warto mieć przy sobie żywą gotówkę. Płatność kartą jest możliwa głównie w droższych lub hotelowych restauracjach, przede wszystkim w Baku, oraz restauracjach sieci fast-foodów. W tańszych restauracjach, zwłaszcza na prowincji, z reguły należy płacić gotówką. Dawanie napiwków nie jest zwyczajowe, obsługa jest zwykle wliczona do rachunku, choć są one przychylnie widziane.