W Azerbejdżanie, który jest najbardziej herbacianym krajem na Kaukazie, herbata jest wręcz narodowym napojem, będącym symbolem gościnności i zawsze serwowanym przy przyjmowaniu gości. Z herbatą nierozerwanie związane są konfitury (az. mürəbbələr), będące jedną ze specjalności kuchni azerbejdżańskiej. Przyjmując gości Azerbejdżanie robią dla nich stół herbaciany (az. çay süfrəsi). Jeśli jest również podawany posiłek, następuje on po zakończeniu posiłku. Oprócz herbaty na stół stawia się wówczas ciasta, desery, słodycze, ləbləbi (orzechy z rodzynkami), na ogół razem ze świeżymi owocami. Przede wszystkim są to właśnie konfitury. W sklepach można kupić konfitury w szerokim asortymencie, a lista rodzajów konfitur robionych w domach jest bardzo długa, przy czym każdy region ma swoją specjalność.
Zachodni turyści z reguły nie bardzo wiedzą jak konfitury jeść. W Azerbejdżanie tradycyjnie nie słodzi się herbaty, co jest rzeczą słuszną, bowiem słodzenie herbaty nie pozwala poczuć jej smak i aromat. Konfitury na stole herbacianym, jak i inne słodycze, są słodkim dodatkiem do niesłodzonej herbaty. Wypija się kilka łyków herbaty, zjada łyżeczkę konfitur, po czy znów wypija kilka łyków herbaty.
Ludzie z Zachodu, przede wszystkim z krajów anglosaskich, którzy na ogół z konfiturami się nie stykali, nazywają je powszechnie dżemami. Dostosowują się do tego azerbejdżańscy producenci konfitur, umieszczając na opakowaniach angielską nazwę Jam. Tymczasem technologia przyrządzania konfitur jest inna niż dżemów, a czasem skomplikowana i bardzo pracochłonna. Konfitury mają bardziej rzadką konsystencję, a owoce w nich są całe lub w kawałkach, w odróżnieniu od dżemów, gdzie owoce są rozdrobnione.
Oto niektóre rodzaje konfitur robione w Azerbejdżanie:
Heyva mürəbbəsi – konfitury z pigwy.
Qoz mürəbbəsi – konfitury z orzechów włoskich. Przyrządza się je z niedojrzałych, zielonych jeszcze orzechów, które zrywa się bardzo wcześnie, kiedy mają jeszcze „mleczną” konsystencję. Na ich przyrządzenie trzeba poświęcić wiele dni, przy czym są one bardzo pracochłonne, za to ich smak jest niepowtarzalny.
Üzüm mürəbbəsi – konfitury z winogron.
Gavalı mürəbbəsi – konfitury ze śliw.
Qarpız mürəbbəsi – konfitury z arbuza.
Böyurtkən mürəbbəsi – konfitury z jeżyn.
Çiyələk mürəbbəsi – konfitury z truskawek
Qızılgül mürəbbəsi – konfitury z płatków róży.
Şaftalı mürəbbəsi – konfitury z brzoskwiń.
Tut mürəbbəsi – konfitury z owoców morwy. Przyrządzane są konfitury z białej i czarnej odmiany morwy. Konfitury z białej morwy to Ağ tut mürəbbəsi, natomiast konfitury z czarnej morwy to Qara tut mürəbbəsi (Xar tur mürəbbəsi).
Əncir mürəbbəsi – konfitury z figi. Są one bardziej smaczne, kiedy w czasie przyrządzania dodaje się do nich kawałki cytryn. W tym przypadku praktycznie zawsze lepsze od fabrycznych są konfitury domowe.
Zoğal mürəbbəsi – konfitury z derenia.
Ərik mürəbbəsi – konfitury z moreli.
Gilas mürəbbəsi – konfitury z czereśni. Najczęściej spotyka się konfitury z białych czereśni – Ağ gilas mürəbbəsi. Szczególnie dobre są czereśnie nadziewane orzechami.
Nar mürəbbəsi – konfitury z ziaren granatu.
Zeytun mürəbbəsi – konfitury z oliwek.
İtburnu mürəbbəsi – konfitury z owoców dzikiej róży.
Cənnət alması mürəbbəsi – konfitury z rajskich jabłuszek.
Badımcan mürəbbəsi – konfitury z bakłażanów.
Aby pobudzić wyobraźnię i receptory smakowe można wymienić jeszcze m.in. konfitury z kwiatów bzu, fiołków, feyxoa (Akka Selowa), dyni, pomidorów, ogórków, mandarynek, malin, wiśni, rokitnika. I na tym ich lista się nie kończy.
